Cassie Raven 3 – Hoofzaak – A.K. Turner

Ik mocht het derde deel met Cassie Raven in de hoofdrol lezen. Dankjewel Ambo|Anthos voor dit recensie-exemplaar.

Gegevens van dit boek:

Titel: Hoofdzaak
Auteur: A.K. Turner
Uitgever: Ambo|Anthos
Aantal pagina´s: 416
ISBN: 9789026370991 

Korte samenvatting:

Cassie Raven heeft in haar dagelijkse werk in het mortuarium vele stoffelijk overschott en gezien, maar wanneer een verdronken man tegen de romp van haar woonboot botst, komt dat haar een beetje te dichtbij. Brigadier Phyllida Flyte denkt de naamloze man te herkennen en zet haar beste beentje voor om zijn identiteit te achterhalen. Omdat ze haar collega’s niet kan vertrouwen, wendt een wanhopige Flyte zich tot Cassie voor hulp. Samen zullen Cassie en Flyte fatale geheimen opdiepen – geheimen die Flyte niet kan laten rusten. In het beste geval zet ze haar carrière op het spel; in het slechtste geval moet ze het zelf met de dood bekopen.

Wat vond ik ervan?:

We duiken in dit deel weer samen met Flyte en Raven in een zaak.
Op een ochtend vind Raven een dode man die tegen haar boot aanbonst.
Wanneer Flyte deze man ziet heeft ze het gevoel hem te kennen. Iets blijft haar intrigeren om dit verder te onderzoeken.

In dit deel maken we ook veel privé van Raven mee. Ze zit niet zo lekker in haar vel na alles wat ze meegemaakt heeft. Het contact met haar vader is nieuw, en deze weet zij niet altijd te plaatsen. Ze houdt de boot goed af. Maar ook in haar relatie met Archie blijft er iets knagen. En dit stoort haar enorm, dit is niet wat zij wil. Ze probeert de juiste stappen te zetten. Maar zoals we Cassie hebben leren kennen is het niet de makkelijkste persoon, en maakt ze het zichzelf dan ook zeker niet makkelijker.

De zaak waar ze aan werken zorgt dat ze buiten de lijntjes gaan in wat ze mogen. Dit wel altijd met een bepaald gevoel, maar dat is eigenlijk dan niet recht te breien tegenover hun meerdere. Maar de dames weten zich goed te verwoorden en het lijkt ze altijd te worden vergeven.

Een plot die ik niet aanzag komen. De dader had ik in een hele andere hoek gezocht. Maar toen er langzaamaan puzzelstukjes in elkaar wisten te vallen begon het me te dagen.

Wat ik zo fijn vind aan deze boeken is dat Raven gewoon haar excentrieke zelf blijft. Er is de afgelopen delen niet aan haar geschaafd. Ze blijft lekker eigenwijs en kleurt geregeld buiten de lijntjes zonder al te grote represailles.