Voor verdriet heeft niemand tijd – Monica Haak

Ik ben een van de gelukkigen die mee mag lezen in de blogtour rondom het boek ‘Voor verdriet heeft niemand tijd’. Ik wil Uitgeverij HamleyBooks bedanken voor het recensie-exemplaar.

Gegevens van dit boek:

Titel: voor verdriet heeft niemand tijd
Auteur: Monica Haak
Uitgeverij: HamleyBooks
Aantal pagina’s: 264
ISBN: 9789463967280

Auteur:

Monica Haak is in het dagelijks leven orthopedagoog. Ze onderzoekt in het basisonderwijs kinderen met leer- en sociaal-emotionele problematiek. Ze behandelt ook dyslexie. Voor verdriet heeft niemand tijd is haar debuut.

Korte samenvatting:

Liv en Emerald zijn twee tienermeisjes die elk een groot verlies hebben geleden. Ze ontmoeten elkaar als Liv naar de andere kant van het land verhuist. Ze worden meteen de beste vriendinnen, wat hen beiden hoop geeft op een positieve toekomst. ot hun geheim hun vriendschap op proef stelt.

Wat vond ik ervan?:

De cover van dit boek laat twee meiden zien die elkaar vast hebben. Het is een mooie zachte cover die me meteen aanspreekt.

In deze young adult maken we kennis met Liv en Emerald. Beide hebben ze het afgelopen jaar iets meegemaakt dat ervoor zorgt dat hun leven op zijn kop staat.
Op de eerste schooldag komen ze met elkaar in contact. En dan blijken ze bij natuurkunde ook nog partners te worden voor een project. Met kleine stapjes lijkt hun vriendschap geboren.

Ik heb me aan een enkel ding in dit verhaal gestoord. Bepaalde woorden zijn met een ander lettertype gedrukt. Dit vind ik jammer.

Wat me vooral op valt is de humor in dit verhaal. Het is een zwaar thema waarover geschreven wordt, maar door de ingebrachte humor voelt het veel minder zwaar.

Een leuke qoute wat ik uit het boek gehaald heb is de volgende, een waar ik me vroeger zeker menige keer in kon vinden.

Op dat laatste had ik geantwoord dat ik altijd nog met een boek in de bibliotheek kon gaan zitten, boeken brengen veel minder drama dan meiden van mijn leeftijd doen.

pagina 2

De meiden groeien naar elkaar toe en nemen elkaar tot een bepaalde hoogte in vertrouwen. Maar er blijft een weg van manipulatie in deze vriendschap. Al is dit van een kant. Het liegen en bedriegen om maar niet te laten zien wat ze doet om te rouwen.

Het zware thema die centraal staat in dit verhaal is de suicidale gedachtes die een van de hoofdpersonages heeft. Mooi weergegeven hoe zij denkt vind ik onderstaande qoute;

Een kleine glimlach. Ze is grappig, maar dat moet ik niet hebben. Ik wil geen vriendschap, ik wil geen binding met mensen.

pagina 13

Dit boek raad ik zeker aan om te lezen. Ondanks het zware thema, blijft het op een bepaalde manier luchtig. Mooi ook hoe je achterin het boek verwezen wordt naar bepaalde instanties als je met deze gedachtes rond loopt.