Wie praat die gaat – Astrid Holleeder

Ik was zo benieuwd naar dit verhaal van Astrid Holleeder. Ik was dan ook blij verrast dat ik een recensie-exemplaar mocht ontvangen van A.W. Bruna Uitgevers. Bedankt hiervoor!

Gegevens van het boek:

Titel: Wie praat die gaat
Auteur: Astrid Holleeder
Uitgever: A.W. Bruna Uitgevers
Aantal pagina´s: 452
ISBN: 9789400518537

Korte samenvatting:

Astrid Holleeder leeft al jaren ondergedoken. Ze getuigde tegen haar broer Willem Holleeder en leeft sindsdien met de voortdurende dreiging van zijn wraak. In Wie praat, die gaat vertelt Astrid over haar leven in de schaduw van angst. Ze beschrijft de dagelijkse routines die nodig zijn om te overleven, de constante waakzaamheid, de voortdurende zorgen om haar familie, het gebrek aan steun en bescherming vanuit de overheid en de onmogelijkheid om een normaal leven te leiden.

‘Zodra ik wakker word in wéér een ander huis, sta ik op met zijn wraak.’

Astrid neemt de lezer mee in haar innerlijke strijd: de emotionele tol van haar getuigenis, haar worsteling met schuldgevoelens en de vrees om Miljuschka, Rich en Francis te verliezen. Ze deelt openhartig haar gedachten en gevoelens, waardoor de lezer een intieme blik krijgt op de impact van haar keuzes.

Wie praat, die gaat is een aangrijpend verhaal over de kracht van familiebanden, de destructieve macht van wraak en de moed om te overleven in de meest extreme omstandigheden.

Wat vond ik ervan?:

Wie praat die gaat, is wat Willem Holleeder zegt over mensen die over hem praten. En met deze titel weet Astrid mij te pakken. Zij beschrijft in dit boek hoe niet alleen Willem vast zit, maar zij en haar familie ook.

Niets kan spontaan, alles moet duizend keer anders. Want routine maakt je een makkelijk prooi. Je krijgt inzichten vanuit de familie en dat maakt dat je je kunt inleven. Tel daarbij de fijne schrijfstijl van Astrid op en je vliegt door dit verhaal heen.

Astrid weet bepaalde situaties voor ons uit te werken waardoor het soms lijkt alsof je erbij aanwezig bent. Ik ben heel anders tegen bescherming van politie gaan kijken, ik dacht altijd als je dan getuigt dan krijg je genoeg bescherming zodat je je leven verder kunt leven. Maar helaas is daar niets van waar. Het feit dat Astrid en haar familie iedere dag een bepaalde dreiging voelen, vind ik persoonlijk heel erg heftig voor ze. Nu kun je wel zeggen, daar hebben ze voor gekozen omdat ze gepraat hebben. Maar dan vind ik je toch wel een enorme domme gans. Ze hebben gepraat omdat het steeds dichterbij kwam, de man letterlijk over lijken gaat en Sonja zelfs moest kiezen tussen haar kinderen. Ze voelden de dreiging steeds erger en het feit dat Nederland nu van dit monster ‘af is´. Dat is waarom. Dat ze nu op deze manier moeten leven, dat gun ik ze niet. Maar wel super goed van Astrid dat ze dit op papier weet te zetten en ons erin mee neemt.