1991 – Tom Rijpert

Toen me gevraagd werd of ik het nieuwste boek van Tom Rijpert wilde lezen, hoefde ik geen moment na te denken. Dankjewel Uitgeverij Pelckmans voor dit recensie-exemplaar.

Gegevens van dit boek:

Titel: 1991
Auteur: Tom Rijpert
Uitgever: Pelckmans
Aantal pagina´s: 320
ISBN: 9789463838009

Korte samenvatting:

In de zomer van 1991 verdwijnt een jongen van een zomerkamp op Terschelling. Wekenlang wordt er gezocht, maar met de jaren verdwijnt de hoop hem ooit nog terug te vinden. Elf jaar later, in de zomer van 2002, wordt Basha Berkel naar datzelfde rotkamp gestuurd. In de bus hoort ze fluisteren over een verdwenen jongen, bij het kampvuur beginnen de eerste spookverhalen en boven haar stapelbed vindt Basha mysterieuze tekens in het hout gekrast.

Wat vonden wij ervan?:

Wat ons als eerste opvalt is dat de cover mysterieus is, dat maakt dat we direct willen beginnen met lezen. Dat is zeker voor mij al een pluspunt, deze uitnodigende voorkant.

De flaptekst beloofd ook een spannend verhaal, dus wij duiken er vol verwachtingen in.
En Rijpert weet het weer klaar te krijgen. We worden gegrepen door dit verhaal. Zowel de verdwijning van de jongen in 1991 als het verhaal van 2002 weet de auteur het mysterieus te houden waardoor we ons vast bijten om alles te ontdekken.

De schrijfstijl van Rijpert is voor mij bekend (ik las de Zeven Sleutels) van hem en de fijne schrijfstijl die hij daarin had heeft hij in dit boek meegenomen. Zonder moeilijke woorden en met de juiste hoeveelheid mysterie weet hij je te kluisteren. Wat ik zo fijn vindt is dat de personages zo echt zijn. Het kan zo een van de klasgenootjes zijn van de kinderen. En dat maakt dat het aansluit bij ze, het is geen ver-van-mijn-bedshow. En ik denk dat deze aansluiting er ook weer voor zorgt dat het boek nog meer aansluit bij het kind dat het boek aan het lezen is. Daarbij moet ik zeggen dat ik het lettertype en de ruimte die er genomen wordt erg fijn vind. Ook voor kinderen met dyslexie maakt het dat het niet een pagina vol met lettertjes is, maar dat er toch ondanks al die letters die het verhaal maken, overzichtelijk is.

Het boek bevat geen illustraties en dat maakt dat we heerlijk gebruik konden maken van onze fantasie en hoe mooi is het om dan te zien dat een ieder toch een ander beeld uittekent. Ik denk niet dat ik het nog moet benoemen, maar ik doe het toch… ik was al fan van Rijpert en met dit boek scoort hij weer hoog!