Graf 521 – Franziska Weissenbacher
Ik mocht voor Uitgeverij LetterRijn deze thriller lezen. Ik wil hen dan ook bedanken voor het recensie-exemplaar.
Gegevens van dit boek:
Titel: Graf 521
Auteur: Franziska Weissenbacher
Uitgever: LetterRijn
Aantal pagina’s paperback: 245
ISBN: 9789493192096
Auteur:
‘Zout op de friet?’ Het is een vraag die Franziska Weissenbacher al hinderden keren heeft gesteld. Ze is allround medewerkster in een frietkraam/automatiek. In haar vrije tijd schrijft ze misdaadverhalen. Ze is getrouwd, moeder van twee dochters en vier zonen en oma van een groeiend aantal kleinkinderen.
Korte samenvatting:
Nadat rechercheurs Laura Mandemaker en Hans Dijkma ternauwernood aan de dood zijn ontsnapt, vinden zij een nieuwe standplaats. Daar worden ze vrijwel direct geconfronteerd met een totaal onverklaarbare zaak. In de vloer van een kathedraal worden twee verse lijken gevonden. Het team waarvan beide rechercheurs deel uitmaken, start een uitgebreid onderzoek naar de identiteit van de slachtoffers en de dader(s). Voordat ze zich de zaak eigen hebben gemaakt, dient zich een volgende dode aan.
Laverend tussen spanningen binnen het team, henzelf en het onderzoek, naderen Laura en Hans de bizarre ontknoping.
Wat vond ik ervan?:
Vanaf dat ik het persbericht kreeg van de uitgever vond ik de cover gruwelijk goed. Dit past voor mij goed bij de titel van dit verhaal.
We lezen vanuit twee rechercheurs die op hun vorige bureau ternauwernood zijn ontsnapt een de dood. Zij hebben zich laten overplaatsen om weer op adem te komen en weer meer te kunnen gaan genieten. Laura en Hans zijn niet alleen collega’s maar zijn ook elkaars liefdespartner. Vanaf het begin worden we meteen geconfronteerd met een onverklaarbare zaak. In de vloer van een kathedraal zijn twee lijken gevonden. Hans en Laura bijten zich vast in deze zaak, samen met hun collega’s. Ook lezen we vanuit het perspectief Marion. Voor mijn gevoel is dit een iets wat mysterieuze stuk in het verhaal. Met en met kom je meer te weten over zowel de lijken die gevonden zijn als Marion, maar ook Hans en Laura vinden zichzelf weer meer en meer terug.
Een prettig verhaal met een goede spanning. Een boek waarin je je vast bijt en pas weer loslaat wanneer je het dicht kan klappen en weet hoe de vork in zijn steel zit. Voor mij een fijne kennismaking met deze auteur.