Zwarte koffie, macchiato & takkenthee – Jacodine van de Velde

Ik mocht voor Dutch Venture Publishing meelezen in de blogtour rondom deze feelgood met geweldige titel. Ik wil de uitgever bedanken voor het recensie-exemplaar.

Gegevens van dit boek:

Titel: Zwarte koffie, macchiato & takkenthee
Auteur: Jacodine van de Velde
Uitgever: Dutch Venture Publishing
Aantal pagina’s paperback: 271
ISBN: 9789492585806

Auteur:

Jacodine van de Velde werd in 1974 in Oudewater geboren. Op haar vierde jaar verhuisde ze naar Zoutelande, waar ze haar jeugd heeft doorgebracht. Na wat omzwervingen vanwege studie en werk woont ze nu samen met haar man en twee zonen in Westkapelle, op vijf minuten loopafstand van het strand. Na veertien jaar als behandelaar in de kinder- en jeugdpsychiatrie te hebben gewerkt, begon zij begin 2021 een eigen praktijk met expertise op het vlak van eetstoornissen en angst- & stemmingsklachten. Al van jongs af aan is ze gek op lezen. In 2018 ging er een grote wens in vervulling toen ze haar eerste opdracht kreeg om een boek te mogen vertalen. Inmiddels staan er diverse vertalingen op haar naam en lijkt het vertalen ook het schrijversvirus te hebben aangewakkerd, want al snel kreeg ze een verhaal in haar hoofd, geïnspireerd op het onbegrip waar veel jongeren met een eetstoornis mee worden geconfronteerd. Ze begon met schrijven en na een heel proces van schaven, schrappen en herschrijven, verscheen zomer 2020 bij Clavis haar debuut ‘Wat je zegt zie je zelf’. Haar tweede YA . ‘De stilte zegt genoeg’ volgde een paar maanden later en een derde YA zal september 2021 verschijnen. Daarnaast debuteert zij juni 2021 als feelgood schrijfster bij Dutch Venture Publishing. Ondertussen verscheen zij in de afgelopen paar jaar als finalist van de jaarlijkse schrijfwedstrijd van Sweek binnen de categorie ‘kort verhaal’ in de bundel Korte Verhalen Sweekstars 2018. Haar deelname aan verhalenwedstrijden van Loft Books leverde een tweede prijs met ‘Trippel trappel trippel trap’ op en met ‘De deur’ (thriller) won zij zelfs de eerste prijs. Maart 2020 verscheen het door haar geschreven verhaal ‘Vlam gevat’ in de bundel ‘Auteurs voor Australië’, die werd samengesteld n.a.v. de bosbranden in Australië en waarvan alle opbrengsten naar het goede doel gaan.

Korte samenvatting:

Sara heeft een prima leven met haar man Stef en twee dochtertjes Jenna en Liv. Sinds kort heeft ze ook nog eens een leuk baantje in de Bagels & Beans van haar beste vriendin Marit. Kortom, het leven lacht haar toe. Maar toch bekruipt haar soms een onbestemd gevoel. Steeds vaker maakt Stef opmerkingen waardoor ze zich onzeker gaat voelen. Ze probeert hem zoveel mogelijk tegemoet te komen, tot haar duidelijk wordt dat zij de enige is die bereid is te vechten voor hun huwelijk.

Sara belandt in een rollercoaster aan emoties. Haar wereld staat volledig op z’n kop… net als haar woonkamer, wanneer op een ochtend blijkt dat Sinterklaas niet alleen voor haar dochters is langs geweest en ze op een wel heel ludieke manier op een blinddate wordt gevraagd. Is dit het werk van Stef? Of van die sexy Macchiato-man die duidelijk een oogje op haar heeft?

Wat vond ik ervan?:

We lezen dit verhaal vanuit Sara. Zij woont samen met haar man Stef en hun twee dochters Liv en Jenna. Wanneer Stef steeds meer afstand houd en overwerkt doet Sara er alles aan om weer tijd voor hun twee te creëren. Het onvermijdelijke gebeurd.

Sara maakt veel verdriet mee maar ook zien we haar vrolijke pittige ik weer terug. Ze weet wat ze wilt en ze vindt het allemaal prima zo met haar meiden.
Maar die leuke man die altijd macchiato komt drinken zoekt steeds meer aandacht. Hij weet zelfs de schoenen van haar en haar kinderen te vullen voor pakjesavond. Sara weet niet wat haar overkomt. Echter is daar ook de vader van een klasgenootje van Jenna die er toch wel voor zorgt dat Sara soms uit balans is.

Wat in dit verhaal voorop staat voor mij is de humor. Echt heerlijk om dit te mogen proeven in je verhaal, Jacodine. Het geeft het de luchtigheid die een feelgood moet hebben. Zeker krijgen we ook de zwaardere kanten te zien die er komen kijken als een huwelijk op zijn eind beloopt. Maar je weet dit op zo’n leuke manier neer te zetten dat het helemaal niet zwaar voelt.
Dit verhaal laat zich makkelijk lezen. Ik ervaar de schrijfstijl als prettig.

Aan het eind verklapt Jacodine dat we zeker ook nog over de beste vriendin van Sara gaan lezen. Dus laat dat boek over Marit maar komen, ik heb er zin in.

Ik zie verse muntthee nu met hele andere ogen ;).