De kostschool aan zee 1 – Op eigen benen – Jenny Colgan

Ik ben een enorme fan van de verhalen van Jenny Colgan. Ik was dan ook blij met het persbericht vanuit Uitgeverij Luitingh-Sijthoff. Ik wil de uitgever bedanken voor het digitale recensie-exemplaar.

Gegevens van dit boek:

Titel: Op eigen benen
Auteur: Jenny Colgan
Uitgever: Luitingh-Sijthoff
ISBN: 9789021042121 

Korte samenvatting:

Op eigen benen is het eerste deel van een driedelige serie van Jenny Colgan, over een Engelse kostschool aan zee.
Het is heerlijk zonnig in Cornwall als het schooljaar begint op het kleine internaat aan zee. Maggie, de nieuwste lerares in Downey House, is vastbesloten haar stempel te drukken, maar zal dat ten koste gaan van haar relatie met de veilige, betrouwbare Stan?
Simone heeft een studiebeurs gewonnen en wil haar ouders trots maken. Wanneer ze hoort dat ze een kamer moet delen met de populaire, mooie, slimme meisjes van Downey House, beseft ze dat ze snel vrienden moet vinden.
Fliss is woedend. Ze wilde helemaal niet naar een kostschool en vindt het verschrikkelijk om van huis weg te zijn. Terwijl Simone wanhopig probeert erbij te horen, probeert Fliss wanhopig er weg te komen.

Wat vond ik ervan?:

In dit eerste deel in de Kostschool aan zee serie maken we het eerste jaar mee van Alice, Simone en Fliss. Deze drie meiden gaan een kamer delen op de kostschool. Echter is Simone een echt buitenbeentje, ze wordt zelfs wat geplaagd door klasgenoten doordat ze wat voller is dan andere.

Maggie verruilt haar veilige leventje thuis voor het leven in en om de kostschool waar zij dit schooljaar start met werken. Dit alles valt thuis niet in hele goede aarde, maar ze merkt dat ze eens iets voor zichzelf wil gaan en dus op eigen benen wil gaan staan. Maggie die dit jaar als lerares Engels voor de klas staat krijgt als opdracht directrice Veronica dat ze een oogje in het zeil moet houden als het om Simone gaat.

Maggie komt op een ochtend in contact met een leraar van de jongens kostschool die bij deze school hoort. Al snel weten deze twee uren met elkaar door te brengen door de praten over het lesgeven, hun leerlingen en hun hobby´s. Al merk je als lezer dat hier toch wel een bepaalde vibe achter zit waar meer in zit.

De kleine pesterijtjes en het gedrag hierdoor is goed beschreven door Jenny Colgan. Het is de ware realiteit. Dat is wat nu in het dagelijks leven ook nog voorkomt. Als je anders bent dan ben je al snel een buitenbeentje.

Wanneer er spullen gestolen worden gaat er een heuse zoektocht door de school. Want de spullen hebben geen pootjes gekregen en moeten ergens zijn. Wanneer ze dan gevonden worden gebeuren er weer dingen waardoor het verhaal ook even spannend wordt. Maar het zou geen feelgood zijn als het weer goed zou komen. Al hebben we hierin wel weer een ware les geleerd.

Een fijn eerste deel van de serie. Vlot geschreven en met de humor die ik van Colgan gewend ben.