Schudverlamming – Annelou Ypeij

Ik kreeg van Annelou een dm of ik haar autobiografische verhaal wilde lezen. Na het lezen van de flaptekst was ik benieuwd. Ik wil Uitgeverij Elikser en Annelou bedanken voor het recensie-exemplaar.

Gegevens van het boek:

Titel: Schudverlamming
Auteur: Annelou Ypeij
Uitgever: Elikser
Aantal pagina´s: 199
ISBN: 9789463654784

Korte samenvatting:

Als jonge vijftigers leiden Johanna en haar man Rogier een gerieflijk leven. Ze vormen een gelukkig gezin met hun twee energieke puberzonen en hebben goede banen. Wanneer Rogier een ernstige vorm van parkinson krijgt, verandert hun leven radicaal. Al gauw wordt hij hulpbehoevend en neemt Johanna noodgedwongen de rol van mantelzorger op zich.
Dit verhaal gaat over zorgen en ziek zijn, liefde en verlies. In haar poging het Rogier thuis comfortabel te maken, verzint Johanna talloze creatieve oplossingen voor de dagelijkse problemen. Ze probeert grip te houden op hun leven en huwelijk, en weigert toe te geven aan de angst en uitzichtloosheid. Als alles dan toch mis dreigt te gaan, neemt ze de moeilijkste beslissing van haar leven.

Wat vond ik ervan?:

In dit verhaal worden we meegenomen naar het leven van Johanna haar man Rogier en hun twee zonen Stijn en Feiko. Bij Rogier wordt na het diagnosticeren van een burn-out met depressieve gedachtes al snel geschakeld naar het feit dat Rogier parkinson heeft. Johanna neemt ons mee op weg naar het leven met een man met deze diagnose. De ups en downs met betrekking op medicatie, de zorgverleners die aan huis komen en de zorgspullen die Rogier nodig heeft om het hem zo comfortabel mogelijk te maken. Ze neemt ons mee tijdens de frustratie die zowel zij voelt als Rogier zelf ook. Verhuizen en plannen maken, ze gaan niets uit de weg.

Wat mij opvalt is dat het verhaal voor mijn gevoel vlak blijft. Op een enkele uitbarsting na is het verhaal een beetje eentonig. Zeker, het is een moeilijk onderwerp om over te schrijven als het daadwerkelijk je leven is. Maar ik heb het gevoel doordat het als een ander personage is neer gezet dat het verder van de auteur af staat. Een beetje alsof je erop neer kijkt en niet door de ogen van de vrouw zelf ziet.

De emotie die ik als lezer wel goed voelde was de frustratie. Zowel van Johanna maar ook van Rogier. De goedbedoelde adviezen die ze krijgt schieten wel eens in het verkeerde keelgat. Wat mij echter verbaasde is dat Johanna er een minnaar op na houdt in de periode dat haar man ziek is.
Het verhaal laat zich makkelijk lezen, ondanks de medische termen volg je het verhaal goed. Ergens ben ik wat teleurgesteld, misschien had ik wel te hoge verwachtingen. Het is niet dat ik het boek helemaal afkraak, het zeker een mooi neergezet, maar het net niet voor mij.