Helden van de straat – Phil Earle

Op social media vroeg KokBoekencentrum of er bloggers waren die interesse hadden om het kinderboek ‘Helden van de straat’ te lezen. Na het lezen van de flaptekst was ik nieuwsgierig. Ik wil de uitgeverij bedanken voor het recensie-exemplaar.

Gegevens van dit boek:

Titel: Helden van de straat
Auteur: Phil Earle
Uitgever: KokBoekencetrum
Aantal pagina´s: 254
ISBN: 9789026627781

Korte samenvatting:

‘Helden van de straat’ van Phil Earle is een hartveroverende jeugdroman over een een onwaarschijnlijke oorlogsheld die met behulp van een norse kat en een knettergekke duif levens redt tijdens de Blitz, voor lezers vanaf 10 jaar. Wanneer Peggy een zwerfhond van de straat redt, ontstaat er een mooie vriendschap. Niets kan haar en Beau scheiden – totdat de oorlog uitbreekt. Peggy wordt voor haar veiligheid naar de kust gebracht, maar Beau blijft achter in Londen. Nacht na nacht, terwijl het bommen regent en levens worden verwoest, snuffelt Beau tussen het puin van de stad, op zoek naar overlevenden. Als het noodlot toeslaat en Peggy’s leven voor altijd verandert, laat Beau de kop niet hangen. Hij heeft een plan. Maar hoe komt hij bij haar?

Wat vonden wij ervan?:

We lezen dit kinderboek vanuit het perspectief van hond Beau. Hij wordt op een dag gered door Peggy. En vanaf die tijd hoort hij bij het gezin van zijn redder. Daar woont ook kat Mabel. Zij is het huisdier van Peggy´s broertje. Wanneer de oorlog steeds verder optrekt besluiten de ouders van Peggy en Wilf om de kinderen onder te brengen bij hun tante. Dikke tranen rollen over hun wangen wanneer ze afscheid moeten nemen van hun geliefde huisdieren. Er wordt nog wel naar huis gecorrespondeerd.

De oorlog kent veel slachtoffers, zo ook in dit verhaal. Beau besluit om naar Peggy op zoek te gaan. Door haar brieven kan hij een beeld maken van de vuurtoren waarnaast ze nu woont. Samen met kat Mabel en Duif Bomber gaan ze op avontuur. Beau is een sterk personage. Hij laat ondanks de tegenslagen zijn kop niet hangen. Hij weet iedere keer weer vol goede moed door te gaan en zijn weg te vinden. Mabel is een ander verhaal, zij ziet over het gevaar in en kruipt liever in een hoekje en wacht tot de oorlog voorbij is. Maar de woorden van Beau zorgen ervoor dat ze haar kopje optilt en voetje voor voetje vooruit gaat.

Een verhaal dat laat zien dat je het niet altijd met elkaar eens hoeft te zijn om samen een team te zijn. Je kunt ondanks je verschillen toch goed samenwerken. En mede door die verschillen verschillende perspectieven zien waardoor je tot een goed einde kunt komen. Een verhaal waarin je vanuit dieren leest, maar dit net zo goed mensen kunnen zijn. De auteur weet ze goed neer te zetten door ze menselijke trekjes te geven. Ieder heeft zijn eigen identiteit. Wat ik mooi vind is dat de auteur de waarheid niet mooier heeft gemaakt door er meer fictie in te gooien. Hij houdt het verhaal echt, maar vertelt dit dan op een kindvriendelijke manier. Dit is mijn eerste kennismaking met deze auteur en deze is me goed bevallen.