Naamah – Sarah Blake

Mij werd gevraagd of ik de roman Naamah wilde lezen. Ik vond de cover van het boek intrigerend en heb direct ja gezegd. Ik wil Uitgeverij Adnan bedanken voor het recensie-exemplaar.

Gegevens van dit boek:

Titel: Naamah
Auteur: Sarah Blake
Uitgever: Adnan
Aantal pagina’s: 285
ISBN: 9789083312408

Korte samenvatting:

Met de komst van de zondvloed – de Moeder aller rampen – wordt slechts één familie gespaard, drijvend op de eindeloze wateren, wachtend tot deze weer zullen zakken. We kennen het verhaal van Noach, die bewogen door een goddelijk woord een ark bouwt en ontsnapt aan de zondvloed. Nu vertelt Sarah Blake, in een werk van verbazingwekkende vindingrijkheid, het verhaal van zijn vrouw, Naamah, de matriarch die iedereen in leven hield. Een vrouw verscheurd tussen geloof en woede. Een vrouw die kracht schenkt aan haar familie. Een vrouw die een onhandelbare verzameling rusteloze dieren in het gareel houdt en verzorgt. Een vrouw die rouwt om een verloren geliefde. Een vrouw die verlangt naar rust en vrede.

Wat vond ik ervan?:

Dit verhaal vertelt ons het leven van Noach en zijn vrouw Naamah. Zij brengen hun leven door op een boot samen met hun drie zonen en diens vrouwen en de dieren die zij meegenomen hebben op hun reis. Noach laat zijn leven bepalen door het goddelijk woord. Hij bouwt de ark om hiermee te kunnen ontsnappen aan de zondvloed.

Ik merk al snel dat we heel erg kijken naar het wel en wee van Naamah, ergens ook logisch daar haar naam de titel van het boek is. Naamah is een vrouw die soms twijfelt aan het goddelijk woord en liever zelf beslissingen neemt en zich niet door dit woord wil laten beïnvloeden. Maar Noach is heel standvastig hierin. Naamah gedraagt zich soms heel opmerkelijk, denk hierbij aan de vele tijden die zij onder water doorbrengt. Ik weet dat dit een godsdienstig verhaal is in een modern jasje. Echter vond ik de scenes waarin Naamah de liefde bedrijft heel uitgebreid beschreven en vraag me af wat de meerwaarde hiervan is.

De cover van dit boek heeft ervoor gezorgd dat ik het wilde lezen. Ik vind de vrouw op de voorkant die onder water is iets mysterieus hebben. Al snel merk ik tijdens het eerste hoofdstuk in dit boek dat het een godsdienstig verhaal is. Nou ik sta voor alles open en ga vol goede moed beginnen. Ik merk al snel dat ik mijn concentratie niet kan behouden wanneer Naamah de dieren wel ziet of weer niet ziet. Ook de tijd die zij onderwater doorbrengt en droomt en hierin bepaalde ‘engelen’ ontmoet zijn voor mijn gevoel heel ongeloofwaardig. Helaas is dit boek niet voor mij weggelegd. Maar voor iemand die een goddelijk verhaal wilt lezen in een modern jasje dan is dit zeker een boek voor jou.