De staljongen van Auschwitz – Henry Oster en Dexter Ford

Zoals jullie inmiddels wel weten lees ik graag boeken waarin de Tweede Wereldoorlog een rol spelen. Toen ik bij Uitgeverij De Fontein dit boek voorbij zag komen heb ik ze direct gemaild. Ik wil de uitgever bedanken voor het recensie-exemplaar.

Gegevens van dit boek:

Titel: De staljongen van Auschwitz
Auteur: Henry Oster en Dexter Ford
Uitgever: De Fontein
Aantal pagina´s: 300
ISBN: 9789026166723

Korte samenvatting:

Heinz Oster was pas vijf jaar oud toen Adolf Hitler in 1933 aan de macht kwam. Als een van de 2.011 joden die in Keulen in 1941 door de Gestapo werden opgepakt, werd ook hij gedeporteerd. De twaalfjarige jongen werd vervolgens van kamp naar kamp gestuurd. In Auschwitz ontsnapte hij aan de gaskamer omdat de paardenfokkerij staljongens nodig had. Hij hield zich wanhopig vast aan de overtuiging dat als hij zich onmisbaar zou maken, hij een grotere kans zou hebben om deze hel te overleven.

Heinz was een van de weinige Keulse Joden die na de oorlog de kampen levend verliet. Na de oorlog emigreerde hij naar Amerika en veranderde zijn naam in Henry. Dit is zijn verhaal.

Wat vond ik ervan?:

Dit verhaal wordt ons verteld door Henry Oster. Hij neemt ons mee naar zijn jeugd in Keulen. Deze was heel normaal. Zijn moeder was huisvrouw en zijn vader verdiende de centen. Ze hadden het goed met zijn drieën. Wanneer Hitler aan de macht komt komen er steeds meer regels tegen de Joden en als kleine jongen bekijkt Henry deze vanaf een afstand. Zijn ouders proberen hem zo goed mogelijk te beschermen. Wanneer ze voor het eerst hun verblijfplaats moeten verlaten, voelt het voor Henry niet meer normaal. Ze gaan van een ruim appartement naar een een kamer appartement. Henry probeert zich zoveel mogelijk aan te passen.
Door de erbarmelijke leefomgeving waar ze uiteindelijk terecht komen krijgt Henry steeds meer zijn bedenkingen. Hij is geen Duitser meer, iets waarop hij heel erg trots was. Hij is in de ogen van Hitler uitschot. De kleine jongen moet in korte tijd volwassen worden, zeker wanneer zijn vader op een dag niet meer wakker wordt. Hij heeft een groot verantwoordelijkheidsgevoel voor zijn moeder en tot op het laatst is zij de wereld voor hem. Zij is er voor hem en hij is er voor haar, totdat het noodlot voor haar ook toeslaat.
Vanaf dat moment staat Henry er alleen voor. Deze dappere kleine jongen wordt een man die probeert te overleven. Hij overleefd drie concentratiekampen. In een van de kampen was hij een paardenjongen. Hij had de zorg voor twee merries en een hengst. Deze beesten sleepten hem door de dag heen. Hij had structuur en ondanks zijn leven in het kamp bleef hij op de been.

Een verhaal dat zich makkelijk laat lezen. We lezen het in ik-vorm, vanuit Henry zelf. Hij neemt ons mee op een emotionele rollercoaster. Ik heb al veel boeken gelezen waarin het thema Tweede Wereldoorlog voorkomt, maar iedere keer weet het me weer te raken. Wat hebben deze mensen allemaal moeten meemaken. Je voelt door de woorden heen de pijn van Henry. Het meest voelde ik dit toen hij per trein overgebracht werd naar Buchenwald. Ik kon hem zowaar zien zitten, ineen gekropen in die wagon.

Dexter Ford heeft de woorden van Henry met veel respect en eer neergezet.