Een zomer zonder jou – Jenny Han

Ik mocht voor Perfecte Buren en Uitgeverij Moon het tweede deel lezen van de Zomerse trilogie van Jenny Han. Ik wil de uitgever bedanken voor het recensie-exemplaar.

Gegevens van dit boek:

Titel: een zomer zonder jou
Auteur: Jenny Han
Uitgever: Moon / Overamstel
Aantal pagina’s paperback: 255
ISBN: 97890488858859

Korte samenvatting:

Zomer, zon, een strandhuisje, en niet te vergeten de twee knappe zoons van Susannah: voor Belly dé perfecte ingrediënten voor een zwoele zomervakantie. Vroeger telde ze de dagen tot de zomervakantie af en kon ze niet wachten Jeremiah en Conrad, die ze al vanaf haar geboorte kent, weer te zien. Maar dit jaar is alles anders. Susannah, de moeder van de twee jongens, is overleden en Conrad sluit zich voor iedereen en vooral voor Belly af. Alles wat goed en vertrouwd was aan de zomers in Cousins Beach is weg en Belly hoopt dat het nooit meer zomer wordt…
Een zomer zonder jou is het gevoelige, meeslepende vervolg op De zomer waarin alles veranderde.

Wat vond ik ervan?:

In het eerste deel van deze trilogie hebben we kennis gemaakt met de personages. We hebben ze door het fijne beeldende schrijven van Jenny goed leren kennen. Waar ik vond dat er in deel een wat abrupt wordt omgegaan met het ziek zijn van Susannah, wordt er in dit deel uitgeweid over hoe om te gaan met rouw. Ik wist zelf al dat dit vele manieren kent en dat eenieder het verdriet op zijn eigen manier een plekje moet geven. 

Aan het einde van deel een komt er toenadering tussen Belly en een  van de twee zoons van Beck. Maar ook hier lijkt het karakter van de jongen niet helemaal te weten wat het wil. Daarbij dan ook nog een ernstig zieke moeder, dat maakt soms dat er gekke sprongen gemaakt worden. Belly daarentegen is daar enorm verdrietig over. Daarop komt dan ook nog eens het verdriet van het verliezen van Susannah. Het meisje heeft het zwaar. Maar haar beste vriendin Taylor weet haar toch zo nu en dan uit bed te krijgen en haar mee op stap te nemen. De vriendschap tussen deze dames vind ik zelf wel wat complex. Het ene moment zijn ze helemaal één met elkaar en het andere moment komen de meest vervelende opmerkingen over elkaar naar buiten. Nu vroeg ik me af; was dit ook vroeger bij mij? Is dit zoals je met elkaar omgaat op die leeftijd? You love her or you hate her?

De verschillende manieren van rouwen in dit verhaal vind ik mooi weer gegeven. De een verstopt zijn verdriet, de ander wordt heel stil en weer een ander is zo enorm in zichzelf gekeerd dat er moeilijk contact mee te leggen is. Zeker voor een young adult vind ik dat Han het zodanig beschreven heeft, dat het makkelijk te begrijpen is. 

Waar het in dit deel echt om draait is dat Conrad moeite heeft met het verlies van zijn moeder. Alleen hij wil er niet over praten. Zelfs niet met zijn broer Jeremiah. Wanneer Conrad dan ‘spoorloos’ is, neemt Jeremiah meteen contact op met Belly. Of ze hem alstublieft kan helpen zijn broer te vinden. Samen gaan ze dan op weg. Uiteindelijk vinden ze hem. Maar ook dan is het moeilijk om tot Conrad door te dringen. Hij weet iets maar houdt dit achter voor zijn broer. Dat is ook de reden waarom hij is waar ze hem gevonden hebben. Er zit zo’n lekkere vaart in dit tweede deel dat ik niet eens in de gaten had dat ik door de hoofdstukken vloog. Waar we in het voorgaande alleen vanuit Belly lazen, lezen we in dit deel ook hoofdstukken vanuit Jeremiah. Dit geeft voor mij meer diepgang in het verhaal. Want niet alleen Belly is verliefd op een onbereikbaar iemand. Er is uiteindelijk ruzie voor nodig om sommige dingen weer op een rij te zetten en hopelijk samen sterk te staan voor wat er eventueel nog komen gaat. 

Deze recensie is reeds verschenen bij Perfecte Buren.