De paardenjongens – Johan Ehn

Ik kreeg van Pelckmans uitgevers een persbericht of ik de young adult wilde lezen van De Paardenjongens. De cover sprak me niet direct aan, maar de flaptekst maakte het wel interessant voor me. Ik wil de uitgeverij bedanken voor dit leesexemplaar.

Gegevens van dit boek:

Titel: De paardenjongens
Auteur: Johan Ehn
Uitgever: Pelckmans
Aantal pagina´s: 365
ISBN: 9789463379731

Korte samenvatting:

Stockholm, 2014. Na zijn examens neemt Anton een baantje in de thuiszorg. Een van de ouderen bij wie hij langsgaat, is Alexander Kovac, een man van bijna honderd die niets zegt en die weigert zijn keuken uit te komen. Tijdens een van zijn bezoekjes ontdekt Anton dat Alexander met hem probeert te praten door met zijn stok te bonzen en hij leert hem langzaam beter kennen. Dan vindt Anton in de woonkamer oude foto’s van paarden en circusartiesten. En een brief van de Gestapo. Wat heeft Alexander Kovac allemaal meegemaakt?

Tsjechoslowakije, 1926. Twee jongens groeien op in een kindertehuis. Nadat een van hen mishandeld wordt, rennen ze weg en sluiten ze zich aan bij een circus waar ze hun fantastische acrobatische kunsten uitvoeren. Het circus brengt ze naar Berlijn en de legendarische, grensverleggende club Eldorado. Terwijl de jongens langzaam ontdekken wat ze eigenlijk voor elkaar voelen, grijpen de nazi’s de macht en verandert de wereld om hen heen in een razend tempo. 

Wat vond ik ervan?:

We lezen deze young adult vanuit twee perspectieven. In 2014 lezen we vanuit Anton. Hij heeft een bijbaantje in de thuiszorg. Hij komt te werken bij Alexander Kovac, een man die bijna honderd is maar niet praat. Hij communiceert alleen door te bonzen met zijn stok. Anton vindt in de woonkamer van deze man een doos vol met foto´s van paarden en circusartiesten en een brief van de Gestapo. Anton is heel nieuwsgierig naar wat Alexander allemaal heeft meegemaakt.

En dan worden we terug in de tijd geworpen en lezen we het verhaal van twee jongens die opgroeien in een kindertehuis. Ze rennen samen weg en zo begint hun avontuur als acrobaat. Ze komen samen op veel mooie plaatsen en de jongens ontdekken wat ze voor elkaar voelen. Totdat de nazi´s de macht krijgen.

Dit verhaal laat zich makkelijk lezen. De stukken waarin we lezen over Sasha en Janek laten een mooi beeld zien van twee jongens die in een tehuis hun vriendschap sluiten. Janek is een stille en Sasha is wat meer aanwezig. Sasha weet wat Janek denkt en voelt, dat maakt deze vriendschap speciaal. Want zonder al te veel woorden begrijpt Sasha Janek als geen ander. Sasha regelt het allemaal wel, overal waar ze komen doet hij het woord en zorgt voor zichzelf maar ook voor zijn vriend. Janek grootste liefde zijn toch wel paarden, deze liefde voel je tijdens ieder stuk dat je leest over hem met een van de paarden waarmee hij in het circus werkt.

Wanneer we vanuit Anton lezen geniet ik nog meer. Deze enthousiasteling begint een bijbaantje in de thuiszorg. En al snel duikt hij in het leven van Alexander Kovac oftewel Sasha. Bij alles wat hij ook maar ontdekt wordt zijn honger om het verleden te ontdekken groter. Anton is een flapuit en samen met zijn beste vriendin Matilda zijn ze een goed team dat achter het verleden van Alexander wil komen.

Naarmate de tijd verstrijkt gaat het tussen Alexander en Anton ook makkelijker. Anton begrijpt steeds meer van de lichaamstaal van de man en dat maakt dat het verzorgen van hem en zijn huisje in orde maken steeds makkelijker gaat.

De twee verhaallijnen samen maken dat het een compleet verhaal wordt over Alexander en Janek. Hierdoor merk ik wel dat Anton iets op de achtergrond blijft. Hij wordt voor mijn gevoel niet helemaal uitgewerkt en komt dus niet helemaal tot zijn recht. En ergens was ik ook wel nieuwsgierig naar hem.

Een prachtig verhaal heb ik gelezen. Waar het verleden een aanvulling is voor het nu. Waar je mee gaat op circus avontuur met Sasha en Janek, waar hun leven begint met groeien en bloeien. Een verhaal dat makkelijk te lezen is, ik heb genoten.