People we meet on vacation – Emily Henry

Toen ik iedereen enthousiast zag worden over dit boek werd mijn nieuwsgierigheid alsmaar groter. Do I love it or do I hate it. Ik wil Uitgeverij Overamstel / The House of Books bedanken voor het recensie-exemplaar.

Gegevens van dit boek:

Titel: People we meet on vacation
Auteur: Emily Henry
Uitgever: Overamstel
Aantal pagina´s: 352
ISBN: 9789044366396 

Korte samenvatting:

Poppy en Alex. Alex en Poppy. Ze hebben niets gemeen. Zij is impulsief. Hij is bedachtzaam. Zij heeft een onverzadigbare reislust. Hij blijft liever thuis met een boek. En toch zijn ze de allerbeste vrienden. Het grootste deel van het jaar wonen ze ver uit elkaar – zij in New York City en hij in hun geboortedorpje – maar elke zomer gaan ze samen op vakantie. Tot het één zomer helemaal misloopt…
Nu zit Poppy vast in een sleur. Als iemand vraagt wanneer ze voor het laatst echt gelukkig was, antwoordt ze zonder twijfel dat het die noodlottige, laatste zomer met Alex was. En dus besluit ze haar beste vriend te overtuigen om nog één keer samen op vakantie te gaan en alles op tafel te leggen. Wat zou er mis kunnen gaan?

Wat vond ik ervan?:

We maken in dit verhaal kennis met Alex en Poppy. Tijdens hun studententijd komen ze elkaar tegen. En al snel zijn ze het erover eens, dit is een vriendschap uit duizenden. Hun kromme humor en en sarcasme is er een voor in de boekjes. Ze maken elkaars zinnen af, weten negen van de tien keer wat de ander denkt. Maar dan gebeurd er tijdens hun laatste vakantie samen iets waardoor er een grote afstand tussen ze komt.
Nu jaren later wanneer Poppy merkt dat ze in een sleur zit als het om werk en het leven gaat, wordt haar de vraag gesteld wat maakt jou nu echt gelukkig. Het eerste antwoord wat in haar opkomt is: Alex. Ze trekt de stoute schoenen aan en zoekt weer toenadering tot Alex. Gelukkig staat hij er ook open voor en voor ze het weet gaan ze samen op reis om deze af te sluiten met de bruiloft van een van de broertjes van Alex.

Dit boek brengt ons het heden maar ook het verleden. Alle vakantie en zomers die Alex en Poppy samen hebben doorgebracht krijgen we als lezer te zien. Alles is duidelijk aangegeven boven aan een nieuw hoofdstuk. En dat maakt dat het voor mij niet storend is om in tijd te verspringen.

De chemie tussen deze twee hoofdpersonages is er een om te smullen. Ik merk dat ik het kat en muis spel tussen deze twee heel erg kan waarderen. Het zorgt menig keer voor een glimlach rond mijn lippen. Beide moeten leren om naar hun gevoel te luisteren en hier iets mee te doen en niet meteen de muur op te trekken. Is deze vriendschap bestemd om meer te worden? Dat lees je in deze roman.

Een verhaal dat me als lezer weet te boeien. De schrijfstijl van Henry ervaar ik als prettig en het zorgt dat ik hoofdstuk na hoofdstuk verslind om te weten te komen wat er nu precies tussen Alex en Poppy gebeurd is jaren geleden. Maar ook wil ik weten wat er gebeurd nu Poppy alles op tafel gaat leggen.
Emoties, persoonlijke groei, vriendschap en bewustwording zijn toch wel de hoofdthema´s van dit heerlijke verhaal. Ik vroeg me af of het een I hate it or I love it boek zou worden. En ik kan je zeggen; ik ben overtuigd!