Alles wat beweegt – Susan Smit

Ik reageerde bij Uitgeverij Lebowski op het boek van Susan Smit. Zij vroegen mij of ik een exemplaar toegestuurd wilde krijgen om het voor hen te recenseren. Ik wil de uitgeverij bedanken hiervoor.

Gegevens van dit boek:

Titel: Alles wat beweegt
Auteur: Susan Smit
Uitgever: Lebowski
Aantal pagina´s: 272
ISBN: 9789048868506 

Korte samenvatting:

De Amerikaanse pionier van de moderne dans Isadora Duncan tart de normen en wetten van haar tijd, zowel in haar persoonlijke leven als in haar kunst. Voor het eerst in de geschiedenis danst ze op blote voeten en in losse gewaden, geïnspireerd op de bewegingen van de natuur.

Wanneer ze zwanger raakt van een gehuwde man, verschuilt ze zich in 1906 enkele maanden in een villa in de duinen van Noordwijk aan Zee. Hier in Nederland wil ze, hopelijk ongezien door de paparazzi, haar eerste kind krijgen. Als ongetrouwde vrouw zet ze alles op het spel.

Dat doet Isadora welbewust. Ze vindt dat een vrouw kinderen moet kunnen krijgen zoals zij dat wenst en ze kiest uit volle overtuiging voor de Britse toneelvernieuwer Edward Gordon Craig. Ze is vrij, maar raakt toch verstrikt in haar obsessie voor deze man.

Isadora Duncan trotseert aan onze kust conservatieve krachten die op haar inwerken om de grootste omwenteling van haar leven aan te kunnen.

Wat vond ik ervan?:

We lezen deze roman vanuit danseres Isadora Duncan. We krijgen een kijkje in haar leven nu en maken uitstapjes naar het verleden. En dan vooral naar momenten die voor haar belangrijk zijn. Denk dan aan haar ontmoeting met Teddy.

Isadora wordt neergezet door Smit als een weelderige vrouw. Het lijkt wel alsof ze zelfs wanneer ze loopt danst, zo zwierig is ze. Het is ook een vrouw die opkomt voor het vrouw-zijn. Als alleenstaande moeder doe je niet onder voor een gehuwde vrouw. Ze is van mening dat ook deze vrouwen hun eigen boontjes kunnen doppen en niemand daar ongelukkig van zal worden. Haar gedachten en hierdoor ook haar doen maken haar een sterke vrouw. Al wordt dat in die tijd niet zo gezien. Het hoort niet wat zij doet. En veel mensen laten dat ook aan haar blijken. Maar Isadora laat zich er niet door van de wijs brengen.

Mijn hand ligt alweer op mijn buik en strijkt erover, een gebaar dat bij een verder gevorderde zwangerschap hoort, bij een buik die zich echt aftekent, maar er is toch niemand die me ziet. De liefde die bij het maken van dat gebaar in me opwelt, die uit mijn hart gulpt en me vanbinnen helemaal opvult, moet de moederliefde zijn waar vrouwen het zo vaak over hebben. (pagina 33)

Bovenstaand stukje tekst vond ik zo mooi. Smit weet naar mijn mening precies het gevoel neer te zetten. En dat maakt het verhaal zo echt.

Hoewel ze vrij wil zijn raakt ze toch obsessief van een man en dit zorgt voor behoorlijke wankelingen in haar geestelijke gemoed. Deze wankelingen weet de auteur met respect neer te zetten. Je deinst mee op de golven van het de gemoedsrust van Isadora. Je leert een sterke vrouw kennen die weet wat ze wilt, deze sterke persoonlijkheid maakt dat je haar in je hart sluit. Een roman die me vanaf het begin wist te pakken door de mooie schrijfstijl die soms zo beeldend is dat ik me op het strand waande.