De man met zwarte laarzen – O.G. Wilkins

Ik mocht voor het Selfpub Café op Facebook dit boek lezen. Ik wil ze bedanken voor deze kans.

Gegevens van dit boek:

Titel: de man met zwarte laarzen
Auteur: O.G. Wilkins
Aantal pagina’s paperback: 154
ISBN: 9789464057720

Korte samenvatting:

Duitsland, 1943. De nazi-moordfabrieken draaien op volle 
toeren. De zesjarige Nina leidt samen met haar grote Joodse gezin 
een teruggetrokken bestaan op een afgelegen boerderij nabij 
Berlijn. Hun toekomst lijkt veilig, totdat op een koude winternacht 
de auto van een naziofficier vlak bij hun huis uitvalt.
Frankrijk, 1967. Nina is de enige van haar gezin die 
Auschwitz overleefd heeft. Ze is dertig en getrouwd, maar wanneer 
haar man erachter komt dat ze geen kinderen kan krijgen, valt het 
huwelijk uit elkaar. Nina tuimelt in een zware depressie. Een 
poging om eruit te klauteren, brengt haar in het plaatselijke 
rusthuis, waar ze als verpleegster wordt aangenomen. Al snel 
ontmoet ze daar een geheimzinnige oude man in een rolstoel.  
Wie is hij en wat probeert hij te verbergen?

Wat vond ik ervan?:

De cover van dit boek sprak mij in eerste instantie niet zo aan. Ik zou er in de winkel dan ook niet op afstappen. De flaptekst daarentegen sprak mijn en aan, vandaar dat ik het ook wilde lezen voor het Selfpub Café.

We lezen dit verhaal vanuit Nina. De kleine meid van vroeger en zoals ze nu is. De kleine Nina komt uit een groot Joods gezin. Zij wonen zo afgelegen dat ze eigenlijk over het hoofd worden gezien, wat in hun toestand alleen maar fijn is. Nina overleefd als enige van het gezin de oorlog.

Doordat we het verhaal verteld krijgen vanuit de twee verschillende tijden waarin de hoofdpersonage leeft, krijg je een goede kijk op alles wat gebeurd. Al moet ik wel bekennen dat de stukken van de kleine Nina soms wat kinderlijk overkomen, maar dat is niet erg, ze was toen ook nog maar een kind en bekeek alles met de nuchterheid daarvan. De eenvoudigheid van dit verhaal weet me te pakken. Ondanks de zware thema’s laat het boek zich makkelijk lezen door de schrijfstijl en de korte hoofdstukken.

Dus wat ik over dit boek kan zeggen; don’t judge a book by it’s cover. Wauw wat een mooi simpel geschreven verhaal.