Rosa en het vriendschapsengeltje – Lucinda Riley & Harry Whittaker

Gegevens van dit boek:

Titel: Rosa en het vriendschapsengeltje
Auteur: Lucinda Riley & Harry Whitakker
Uitgever: Xander
ISBN: 9789401613880

Auteur:

Lucinda Riley schreef op haar vierentwintigste haar eerste roman. De boeken van Lucinda zijn vertaald in 25 talen en in 36 landen uitgegeven. Riley woont met haar gezin in North Norfolk, Engeland.

Korte samenvatting:

Rosa net naar de kleuterschool. Ze vindt het heel spannend, want zal ze daar wel vriendjes
en vriendinnetjes vinden? Een ontroerend en bemoedigend verhaal voor jong en oud, met aansprekende en sfeervolle illustraties van Marie Voigt. Het tweede deel in een reeks over engeltjes die ons allemaal ongezien beschermen. Ideaal om voor te lezen of zelf te lezen.

Wat vonden wij ervan?:

De cover van dit beschermengeltjes boek vloeit mooi mee in de lijn van het eerste deel. Als er een serie is vind ik dat altijd wel prettig als je kenmerkende details ziet. Britt is meteen begonnen met lezen in dit boek. Zij zit nu in een periode dat je de ene dag de beste vriendin met iemand bent en de andere dag ruzie met elkaar hebt en het lijkt alsof de vriendschap zich niet meer zeer herstellen. Ze was ook wel erg benieuwd naar het feit wat dit beschermengeltje doet.

De lieve illustraties van Marie Voigt zijn weer een aanvulling op dit verhaal. De prenten zijn in zachte kleuren en zeker een lust voor het oog voor jong en oud.

We krijgen en kleine introductie over engelen wanneer we in het boek starten. Hierin wordt verteld dat engelen vooral hun tijd in de hemel doorbrengen. Wanneer een engel jou om hulp hoort vragen daalt hij af naar de aarde. We lezen in dit tweede deel in deze reeks over Frederik het beschermengeltje. Maar ook over Rosa. Sinds kort gaat zij naar de peuterspeelzaal. Ze vindt het geweldig om daar te mogen zijn. Britt geeft meteen als weerwoord dat ze nu de school leuker vindt. Want op school leert ze lezen en schrijven en op de peuterspeelzaal doe je alleen maar spelen. Ik heb haar uitgelegd dat je zelfs door het spelen wat je daar doet leert. Daar moest ze toch eventjes over nadenken.

De eerste dag dat Rosa naar de speelzaal moest was ze best nerveus. Al die nieuwe kinderen en regels. Maar papa probeerde haar moed in te spreken door te zeggen dat de andere kinderen net zoals zij vriendjes wilde maken als ze hier waren. Rosa is meteen fan van haar juf. Zij is lief, heeft een rustige stem en zorgt ervoor dat Rosa rustig wordt wanneer ze door het buitenspelen helemaal door het dolle heen is. De juf bedenkt iedere dag een leuke nieuwe teken opdracht. Maar de opdracht die ze nu krijgen daar wordt Rosa toch wel wat verdrietig van. Ze moeten een tekening maken van hun gezin. Maar Rosa is maar alleen met haar papa. Haar mama kent ze niet, deze is vlak na de geboorte van Rosa ziek geworden en is daaraan overleden. Ze weet niet goed wat ze hiermee moet. Want samen met papa is ze en team en hebben ze het gezellig samen. Ze vindt het eerder vervelend dat haar klasgenootjes straks weten dat zij geen mama heeft. Zouden ze haar gaan plagen?

Britt is meteen boos. Ze kunnen toch niet iemand gaan pesten die geen mama meer heeft omdat deze ziek was en overleden is. Ze geeft aan dat wanneer dat bij haar in de klas zo zou zijn ze dan voor dit kindje op zou komen. Want het is niet eerlijk.

Na deze tekening opdracht weet Lucinda Riley heel mooi aan te geven hoe iemand zich voelt wanneer ze niet willen dat andere iets over hen weten. Rosa is zowel nerveus als verdrietig maar ook bang. De manier zoals Riley dit uitlegt is zelfs voor kinderen te begrijpen. Ze schrijft namelijk dat Rosa een zwaar gevoel heeft alsof iemand haar volgestopt heeft met stenen.

Wanneer papa haar die dag komt halen merkt hij meteen dat er iets met Rosa is. Alleen wil zij niets aan hem vertellen en zegt dat alles goed gaat. Ja zegt Britt dat doe ik ook wel eens.

Maar dan komt Frederik langs. Hij weet als geen ander hoe belangrijk vriendschap is. Wanneer Frederik er dan voor zorgt dat er een pak sneeuw ligt en de papa van Rosa niet op tijd op schooltje is ontstaat er in de voorleeshoek een vriendschap tussen twee meisjes waarvan de ouders te laat zijn. Dit verhaal is op zodanige kinderlijke manier geschreven dat het gewoon aandoenlijk is. Heel makkelijk te visualiseren voor kinderen. Dat begreep ik meteen toen Britt meerdere malen tijdens het lezen er iets over te zeggen had. De tekeningen maken het geheel af. En de boodschap; dat in onverwachtse hoek een vriendschap zit vind ik alleen maar mooi.