Pizazz – Sophy Henn

Ik mocht voor Perfecte Buren en Uitgeverij Luitingh-Sijthoff samen met Britt dit leuke kinderboek over superhelden lezen. Ik wil de uitgever bedanken voor het recensie-exemplaar.

Gegevens van dit boek:

Titel: Pizazz
Auteur: Sophy Henn
Uitgever: Luitingh-Sijthoff
Aantal pagina’s: 208
ISBN: 9789024592517

Auteur:

Sophy Henn woont en werkt in Sussex, Engeland. Ze schrijft en illustreert kinderboeken in haar atelier. Ze drinkt het liefst de hele dag door grote koppen thee met haar katten aan haar zijde, en haar lievelingscake is citroen polenta cake en chocolade brownies. ‘Maar waar, Beer?’ is haar eerste boek. Haar tweede en derde boek gaan over Pom, een pandabeertje.

Korte samenvatting:

Pizazz is het eerste deel van de SUPERgrappige graphic novel-serie van auteur-illustrator Sophy Henn. Duik in de avonturen van een meisje dat haar leven als superheld eigenlijk helemaal niet zo super vindt. Vol zwart-wit illustraties en beeldstrips.

Iedereen wil een superheld zijn, toch? Nou, niet dus! Pizazz is 9 ¾ jaar oud en komt uit een
familie van superhelden. Maar Pizazz wil helemaal geen superheld zijn! Ze moet elke dag dezelfde outfit aan (een cape met glitters). En net als ze met iets leuks bezig is, moet ze komen opdraven om de wereld te redden. En dat valt niet mee als je pas bent verhuisd en vrienden probeert te maken op je nieuwe school. Om nog maar te zwijgen van haar gênante superkracht en haar o zo irritante zusje dat wel graag de superheld uithangt…

Wat vonden wij ervan?:

Wat keken wij uit naar een superhelden verhaal voor meisjes. We hadden al eens gelezen over een jongen met bijzondere krachten. Maar nu Pizazz in beeld kwam was Britt nieuwsgierigheid gewekt. Het boek is van een handig formaat. Laat zich goed vast houden tijdens het lezen. De cover spreekt ons aan. De mooie fel-oranje kleur die afsteekt op de groene achtergrond. Je ogen zijn meteen gericht op dit meisje. Op de voorkant staat als teaser; ‘het valt niet mee om een superheld te zijn…’Wij zijn dan ook enorm benieuwd naar de minder leuke kanten van het heldendom.

Wanneer we het boek openslaan krijgen we allemaal portretjes te zien van de supers in de familie van Pizazz. Met supers wordt bedoelt, de andere helden in de familie. Zo heb je meteen een beeld van wie er allemaal in het verhaal voorkomt. We zien ook een opsomming van ‘de gewone mensen’ in het leven van Pizazz. Zo valt onze blik meteen op de populaire types en zowel Britt als ik hebben het gevoel dat zij niet al te aardig tegen Pizazz zijn.

Het verhaal is onderverdeeld in hoofdstukken. Ieder hoofdstuk wordt aangegeven door een cijfer en een begeleidende tekst met een tekening. Dit vind ik een mooi gegeven, daar we dan meteen weten waar we over gaan lezen.
Het boek staat vol van de illustraties. Alles in het zwart met wit. Er komt geen kleur bij kijken. Aan de ene kant vind ik dat wel jammer. Daar kleuren toch vaak vrolijkheid met zich meebrengen in een kinderboek.
Desalniettemin zijn het mooie uitgewerkte tekeningen die goed bij de tekst passen.

We lezen over Pizazz die het wel jammer vindt dat ze niet zulke krachten heeft als haar zusje Rode draak, die kan namelijk vuur spuwen. Dat lijkt Pizazz toch veel spannender dan haar eigen kracht. Voor de lezers extra leuk, de kracht van Pizazz blijft tot het einde aan verborgen en wij gaan deze zeker niet verklappen voor de mensen die onze recensie lezen. Daar is het verhaal veel te leuk voor, dus ontdek het zelf maar. Pizazz vindt het vervelend dat ze dag en nacht klaar moet staan om de wereld te redden. Ze was net zo graag een gewoon meisje geweest.

Er wordt in de tekst gebruikt gemaakt van verschillende lettertypes en groottes. Dit ondervonden wij niet als vervelend tijdens het lezen. Wat mij wel opvalt is dat er moeilijke woorden gebruikt worden, dit is naar mijn mening dan ook geen boek voor een beginnende lezer. Ze moeten toch al een hoger leesniveau bezitten.

Wat mij als moeder wel een beetje irriteerde was dat Pizazz wel heel veel met de ogen doet rollen in dit verhaal doet. Ik persoonlijk vind dit geen fijne eigenschap. Je mag het zeker ergens niet mee eens zijn, begrijp me niet verkeerd. Maar ik vind het niet respectvol.

We krijgen verschillende ‘gevechten’ te zien van het gezin van Pizazz met schurken. De een nog grappiger dan de ander. Zo hebben we bijvoorbeeld ‘twerknado’. Het twerken is toch wel iets wat van deze tijd is. Veel jeugd herkent deze vorm van dansen. Het maakt het verhaal herkenbaar voor de kinderen van nu doordat deze elementen erin voorkomen.

Al met al hebben we genoten van dit leuke verhaal!