Intermezzo – Sally Rooney

De naam Sally Rooney roert bij veel mensen. Ze wordt graag gelezen. Toen ik dit boek zag in de brochure van Ambo|Anthos uitgevers was ik nieuwsgierig. Ik wil de uitgeverij bedanken voor het recensie-exemplaar.

Gegevens van dit boek:

Titel: Intermezzo
Auteur: Sally Rooney
Uitgever: Ambo|Anthos
Aantal pagina´s: 430
ISBN: 9789026368011

Korte samenvatting:

Intermezzo is het verhaal van twee broers, Peter en Ivan Koubek, die proberen om te gaan met de dood van hun vader. Peter, begin dertig, is een linkse advocaat in Dublin. Hij worstelt met zijn steeds chaotischer wordende privéleven. Ivan, tien jaar jonger, is een bedachtzame schaak-speler en, in zijn opinie, het tegenovergestelde van zijn charismatische broer.
Tijdens een schaakevenement in een kleine stad ontmoet Ivan de zesendertigjarige Margaret, die haar recente echtscheiding probeert te verwerken. Ze vinden elkaar in hun eenzaamheid en er ontstaat een band, maar de kans om betrapt te worden hangt als een schaduw boven hen. In de tussentijd lukt het Peter maar niet om zijn relaties op orde te krijgen – met zijn eerste liefde Sylvia en met Naomi, een student. Hoe meer hij probeert zijn gevoelens onder controle te krijgen, hoe meer zijn leven uit de bocht vliegt. Beide broers zoeken troost bij vrouwen; een onderbreking van hun rouw, schuldgevoel en wanhoop. Maar het liefhebben van anderen is moeilijker dan het in eerste instantie lijkt.

Wat vond ik ervan?:

We maken kennis met Peter en zijn broertje Ivan. Ze zijn pas hun vader verloren en proberen ieder op hun eigen manier met dit verlies om te gaan. De broers Koubek zijn totaal verschillend van elkaar en dat maakt het zo´n leuke personages. Mij valt op dat het in dit verhaal vooral draait om de gevoelens van beide hoofdpersonages.

Ik weet niet zo goed hoe ik mijn recensie moet beginnen. Vond ik het verhaal leuk? Ja. Vond ik het boek goed? Nee. Het valt me op dat ik niet kan wennen aan de schrijfstijl van Rooney. De dialogen die gevoerd worden komen op mij over als platte tekst, zonder emoties zonder gevoel zonder wat dan maar ook. Hierdoor merk ik dat ik niet echt binding kan krijgen met de personages en het verhaal.
Maar aan de andere kant vind ik het verhaal wel mooi. De worsteling die beide broers doormaken om hun verlies een plek te geven. Om erachter te komen dat ze troost zoeken bij vrouwen en eigenlijk ondervinden dat liefhebben heel erg moeilijk is.

Ik wil dus geen afbraak doen aan het boek. Er zullen genoeg lezers zijn die zich niet storen aan de “platte” tekst en net als mij het verhaal heel mooi vinden.