Loslaten doet pijn – Marianne Swinkels

Ik werd door Marianne Swinkels benadert of ik haar boek wilde lezen. Nadat ik de cover en flaptekst gelezen had was ik om en wilde ik graag haar verhaal lezen. Marianne bedankt voor het opsturen van het boek.

Gegevens van dit boek:

Titel: Loslaten doet pijn
Auteur: Marianne Swinkels
Aantal pagina’s paperback: 297
ISBN: 9789090325590

Auteur:

Marianne Swinkels (1976)  is een geboren en getogen knoalster, maar woont sinds twee jaar in het midden van het land, en is ze werkzaam als autofotograaf.
Ze debuteert met haar boek “Wrede onschuld.” Een prachtige literaire thriller, dat jou meeneemt in een wereld van angst, spanning, liefde en een vleugje humor.

Korte Samenvatting:

Achter Bryans vrolijke glimlach gaat veel pijn en verdriet schuil. Vanaf dag één vecht hij voor zijn leven. Tijdens haar zwangerschap voelt Marianne dat er iets niet in orde is. Uit de echo’s blijkt dat haar nog ongeboren zoon een zeldzame afwijking heeft ontwikkeld. De artsen kunnen niet zeggen wat dit voor invloed zal hebben op zijn leven. Al snel na de geboorte van Bryan blijkt dat de aandoening voor een opeenstapeling van problemen zorgt. Een zoektocht naar een diagnose volgt, waarbij sommige artsen het welbevinden van Bryan uit het oog lijken te verliezen. Marianne en haar man zien de gezondheid van hun zoon snel verslechteren. En realiseren zich dat dit een gevecht wordt zonder winnaars.

Cover:

De cover laat een jongen zien. Hij heeft een mooie glimlach op zijn snoetje. Hij oogt heel vrolijk en je ziet gewoon de fonkeling, ondanks de zwart/wit foto, in zijn ogen. Dit boek zou ik zeker in een boekhandel in mijn handen pakken.

Het verhaal:

Je krijgt een kijkje in het leven van Marianne, haar man Marty en hun dochter Sidney en zoon Bryan.
Vanaf haar zwangerschap voelt Marianne dat het niet helemaal goed zit. Ze blijft dit gevoel uitspreken. Wanneer Bryan geboren wordt, zien ze meteen dat het niet goed is. Bryan wordt geopereerd. Gelukkig verloopt dit allemaal goed.
Wanneer Marianne en Marty thuis willen gaan genieten van het thuis zijn als gezin beginnen ze dingen op te merken. En ook dit melden ze.
Marianne, Marty en Bryan gaan de mallen-molen in als het gaat om onderzoeken, resultaten en ziek zijn. Wat dit allemaal met zich mee brengt, kun je in dit verhaal lezen.

Wat vond ik ervan?:

Allereerst wil ik Marianne Swinkels complimenteren met het verhaal dat ze op papier heeft gezet. Het is met zoveel emotie geschreven, dat je deze gewoon kunt voelen wanneer je het verhaal leest.

Je leest verschillende emoties in dit boek. Maar wat ik het meeste voelde was de onmacht die ze ervaren hebben. Maar ook de liefde voor hun Bryan is heel goed te voelen.

Wat hebben ze als gezin zich sterk gemaakt voor hun zoon. Maar ook Bryan is een hele sterke jongen. Met zijn altijd zichtbare glimlach.
Vooral het doorzettingsvermogen dat ze hebben naar het zoeken van wat Bryan heeft en het hem zo comfortabel mogelijk te maken heeft me diep geraakt.

Het moedergevoel wat Marianne beschrijft daar kan ik me heel erg in vinden. Het intuïtief aanvoelen van wat het beste is. Je wilt het beste voor je kind en als ouders zijnde weet je als je naar je intuïtie gaat vaak al snel voelt wat het beste is.

Dit verhaal heeft me helemaal in zijn macht gehad. Ik heb tranen met tuiten gehuild. Marianne ik vind het een eer dat ik dit boek voor jou mocht lezen. Ik heb niet snel dat een boek mij zo enorm aangrijpt, maar dat heb jij met je verhaal wel bereikt.