Het geheime boek van Flora Lea – Patti Callahan Henry

Toen ik het persbericht van dit boek kreeg was ik direct geïntrigeerd door het verhaal. Ik wil dan ook Uitgeverij A.W.Bruna bedanken voor het recensie-exemplaar.

Gegevens van dit boek:

Titel: Het geheime boek van Flora Lea
Auteur: Patti Callahan Henry
Uitgever: A.W.Bruna
Aantal pagina´s: 462
ISBN: 9789400516328

Korte samenvatting:

1939. De veertienjarige Hazel en vijfjarige Flora moeten hun thuis in Londen verlaten om de gevaren van de Tweede Wereldoorlog te ontlopen. Ze komen terecht bij een moeder en zoon, in een idyllische cottage op het platteland. Hier vertelt Hazel haar zusje elke avond een zelfverzonnen sprookje over het magische Whisperwood. Maar dan raakt Flora vermist, terwijl ze aan het spelen is langs de oever van de Theems. Hazel is gebroken van verdriet en blijft het zichzelf altijd kwalijk nemen.

Twintig jaar later woont Hazel in Londen, waar ze op het punt staat haar baan in een tweedehands boekwinkel te verruilen voor een carrière bij Sotheby’s. Met een verloofde en een romantische trip naar Parijs in het vooruitzicht lacht het leven haar toe. Maar alles verandert wanneer ze op haar werk een prentenboek uitpakt: Whisperwood en de rivier van sterren. Hazel heeft nooit iemand verteld over de fantasiewereld die ze speciaal voor Flora creëerde. Bevat dit boek de antwoorden op Flora’s verdwijning? Is het een teken van leven? Of is er iets duisters aan de hand?

Wat vond ik ervan?:

Hazel en haar zusje Flora worden door hun moeder weggebracht om zo ongedeerd de Tweede Wereldoorlog te kunnen ontlopen. De zusjes komen terecht bij een moeder en zoon op het platteland. Hazel neemt haar zusje altijd mee naar een zelfverzonnen land, genaamd Whisperwood. Hierin verdwijnen de zusjes om te kunnen ontsnappen aan alles wat er in het echte leven gaande is. Op een dag raakt Flora vermist, Hazel die heel close met haar zusje is voelt zich gebroken en draagt dit enorme verdriet inclusief schuldgevoel met zich mee.

Twintig jaar later woont Hazel in Londen en heeft ze haar leven zo goed als opgebouwd ondanks het gemis dat ze nog dagelijks voelt omwille van haar zusje Flora. Ze staat op het punt om haar baan te verruilen voor een heuse carrière wanneer ze op haar laatste werkdag een prentenboek uitpakt genaamd ‘Whisperwood´. Hazel staat als aan de grond genageld, want alleen Flora en zij wisten van deze verzonnen naam voor hun land. Zou Flora dan toch nog leven?

Hazel is een persoonlijkheid dat ondanks dat ze het allemaal wel voor elkaar heeft lees, een goede baan en een lieve vriend, gebukt gaat onder het schuldgevoel over het verdwijnen van haar zusje. Ze heeft zichzelf het niet kunnen vergeven dat ze even haar aandacht niet naar haar zusje gaf, zoals ze beloofd had aan haar moeder toen zij ze naar een veiligere plek stuurde. Hazel heeft dan ook na de verdwijning van haar zusje de mensen waar ze bij in woonde de rug gekeerd. Ze kon Bridie en Harry gewoon niet meer onder ogen komen. Ze is dan ook nooit over haar verliefdheid voor Harry gekomen. Hij is altijd de maatstaaf geweest voor de mannen in haar leven.

Nu Hazel dit prentenboek onder ogen is gekomen raakt ze buiten zinnen. Ze gaat de mensen van het verleden op zoeken om erachter te komen of een van hen misschien over Whisperwood gehoord heeft. De zoektocht van Hazel maakt dat ze zichzelf ook weer bepaalde vragen moet stellen over het leven en de invulling hiervan. Ze blijft vasthouden aan het feit dat Flora nog zal moeten leven, want hoe kan het anders dan dat dit verhaal verteld wordt. Gelukkig krijgt ze goede hulp van haar vriendin Kelty. Zij gelooft net als Hazel dat dit gewoon de waarheid moet zijn. Zij motiveert haar vriendin om verder te zoeken.

Zonder het verhaal aan je te verklappen kan ik je vertellen dat Flora gevonden worden, twintig jaar na dato. Hazel doet door haar zoektocht nieuwe verwachtingen op en dit maakt dat haar leven ook drastisch zal gaan veranderen. Ze maakt keuzes die ze eerst niet onder ogen durfde te zien. Ze maakt korte metten met haar schuldgevoel en dat zorgt ervoor dat ze weer vrij kan leven.

Een roman die beeldend geschreven is. Het platteland wordt tot in detail aan ons gegeven en het is net alsof je samen met Hazel, Flora en Harry in 1939 daar rondloopt. Het verhaal maakt sprongen naar het heden en verleden en hierdoor krijgen we een goed beeld van het verhaal en zijn beloop. Ik heb erg genoten van dit boek.