De vrouw van de vuurtorenwachter – Karen Viggers

• 

Ik mocht voor Luitingh-Sijthoff het boek De vrouw van de vuurtorenwachter van Karen Viggers lezen. Ik zag voorbij komen dat dit een aanrader was voor mensen die ook genoten hebben van de boeken van Lucinda Riley. Ik heb de uitgever een mail gestuurd en was blij verrast dat ik het boek mocht lezen.

Gegevens van dit boek:

Titel: De vrouw van de vuurtorenwachter
Auteur: Karen Viggers
Uitgever: Luitingh-Sijthoff
Aantal pagina’s paperback: 446
ISBN: 9789024584550

Auteur:

In het werk van de Australische Karen Viggers is een grote rol weggelegd voor de schoonheid van de Australische natuur. Karen is wildlife dierenarts en heeft gewerkt en veel gereisd in veel van de afgelegen delen van Australie, inclusief Antarctica. Ze woon in Canberra met haar man en twee kinderen.

Korte Samenvatting:

In De vrouw van de vuurtorenwachter is Mary aan het einde van haar leven. Wanneer ze op een ochtend een brief krijgt van iemand die ze nooit meer hoopte te zien, dreigt het geheim dat haar al tientallen jaren achtervolgt, uit te komen. Ze weet dat ze terug moet naar Bruny, een eiland voor de kust van Tasmanië. Op het woeste, lege eiland heeft ze haar beste jaren doorgebracht met haar man, de vuurtorenwachter, en haar gezin, totdat een tragedie haar terugbracht naar de beschaving.
Tom, Mary’s jongste zoon, houdt net zoveel van Bruny als zij. Maar nadat hij een winter doorbracht op Antarctica kan hij zijn draai niet meer vinden. Dan ontmoet hij Emma, net terug uit Antarctica, en zij is alles wat Tom niet is: open, gastvrij en onbezorgd.

Cover:

Ik vind de cover heel uitnodigend. De titel word mooi uitgebeeld doordat je een vrouw uit een raam ziet kijken naar een vuurtoren. Ik  zou dit boek zeker in de winkel oppakken alleen al door de cover.

Het verhaal:

Mary krijgt van iemand uit haar verleden een brief. Haar geheim lijkt aan het licht te komen. Ze keert terug naar Bruny. Hier heeft zij een verleden. Ze heeft hier samen met haar man en kinderen gewoond. Mary heeft met haar overleden man Jack samen drie kinderen; Jan, Gary en Tom. Jan wil moeder Mary nu ze toch wel de respectieve leeftijd van 77 heeft bereikt maar aardig wat kwaaltjes krijgt naar een verzorgingstehuis brengen. Maar dit gaat Mary veels te ver. Ze wil daar niet heen. Tom lijkt meer op zijn moeder, ze houden beide van het eiland Bruny. Na het ontvangen van de brief besluit Mary een blokhut te huren op Bruny. Regelt alles voor haar tijd daar maar bespreekt dit niet met haar kinderen. Alleen Tom en kleindochter Jacinta begrijpen Mary.

Wat vond ik ervan?:

De personages zijn mooi beschreven. Vooral Mary en Tom, die om en om een hoofdstuk hebben worden goed belicht. En hiermee ook de mensen die met hen om gaan.

Ik vond het een prettig verhaal om te lezen. Alleen vond ik het begin de stukken van Tom wat minder omdat deze echt gaan over zijn tijd in Antarctica. Ik vond dat er zoveel over het werk daar werd beschreven dat het voor mij even ‘doorbikkelen’ was om erdoor heen te komen.

Dit is echt een familie verhaal. Met de akelige dingen van het verleden en een kijk op de toekomst.

Het bladzijdes zijn gemaakt van een fijn papier. Dit viel me direct op toen ik begon aan dit verhaal. Aan de tip dat dit boek echt iets is voor de Lucinda Riley lezers, ik kan het begrijpen. Maar voor mij kan dit boek niet tippen aan de boeken van Lucinda Riley.