Veertien woorden – Ronald van den Broek

Ik kreeg van uitgeverij Palmslag dit recensieboek. Ik wil de uitgever bedanken hiervoor.

Gegevens van dit boek:

Titel: Veertien woorden
Auteur: Ronald van den Broek
Uitgever: Palmslag
Aantal pagina’s: 344
ISBN: 9789493245815

Korte samenvatting:

Een stel bizarre sterfgevallen in New York hebben twee dingen gemeen: de slachtoffers zijn Nederlanders en het getal veertien. FBI-agent Jasleen Martens wordt geconfronteerd met een reeks bijzondere ongevallen. Al snel vermoedt ze dat er meer aan de hand is, maar wanneer ze met de theorie komt dat er in New York een seriemoordenaar actief is die het op Nederlanders heeft voorzien, staat ze er alleen voor. Koppig besluit ze haar onderzoek voort te zetten en al snel raakt Jasleen verstrikt in een gevaarlijke wereld van machtspolitiek en gewetenloze spelers. Haar zoektocht leidt haar van het regenachtige Nederland naar de besneeuwde bossen van Upstate New York, naar oude bekenden, begraven problemen en levensgevaarlijke confrontaties. Terugvallen kan ze maar op één ding: het getal veertien.

Wat vond ik ervan?:

Jasleen Martens wordt geconfronteerd met bizarre sterfgevallen. Echter hebben deze wel twee overeenkomsten. De slachtoffers zijn Nederlands en het getal veertien komt naar boven. Jasleen is een keiharde en heeft al snel door dat er meer aan de hand is. Ze bijt zich dan ook in deze zaak. Wanneer ze dan denkt dat het om een seriemoordenaar gaat en dit uitspreekt naar haar collega’s toe staat ze er alleen voor. Niemand gelooft haar theorie. Zo volhardend als ze is besluit ze toch door te gaan met deze theorie om toch haar gelijk te krijgen, want haar onderbuikgevoel heeft haar nog nooit in de steek gelaten. Haar zoektocht betrekt vele continenten en dit is niet altijd zonder gevaar.

Jasleen is een vrouw zoals ze dat noemen met haren op de tanden. Ze bijt zich vast in waar zij in geloofd en wijkt hiervan niet van haar pad. Dat maakt haar een sterk en overheersend personage. Soms had ik het gevoel dat ze daardoor de andere personages een beetje deed ondersneeuwen. Want een Simon kan ook anders gekarakteriseerd worden. Hij heeft ook een eigen visie en mening en ik kreeg het gevoel dat hij steeds overruled werd door Jasleen. Op zich doet dat geen afbreuk aan het verhaal, maar voor mij wel een puntje om neer te zetten in mijn recensie.

De sterfgevallen zijn bizar te noemen. En als Jasleen niet zo zeker van haar zaak was dan waren deze ook zeker afgedaan als ongelukkige ongevallen. Dus het speurwerk van deze rechercheur is zeker goed.

Een verhaal waar de spanning steeds als een rode draad door het verhaal heen zit. Of we nu in Nederland zijn of in New York. Van den Broek weet me tot de laatste bladzijde te boeien met zijn verhaal.