Wat we achterlaten – Rebecca Yarros
Ik kreeg vanuit Uitgeverij Zomer & Keuning de vraag of ik mee wilde lezen in de blogtour rondom het nieuwste boek van Rebecca Yarros. Aangezien ik haar boeken altijd kan waarderen heb ik meteen ja gezegd. Ik wil de uitgever bedanken voor het recensie-exemplaar.
Gegevens van het boek:
Titel: Wat we achterlaten
Auteur: Rebecca Yarros
Uitgever: Zomer & Keuning
Aantal pagina’s: 510
ISBN: 9789020544800
Korte samenvatting:
Georgia moet helemaal opnieuw beginnen na haar scheiding: ze is haar huis in New York, haar vrienden en haar trots kwijt. Terug in Colorado ontmoet ze de arrogante bestsellerauteur Noah Harrison, die is gevraagd om de onvoltooide roman van haar overgrootmoeder Scarlett Stanton – een literair icoon – af te ronden. Met tegenzin gaat Georgia met hem aan het werk. Als Noah en Georgia een doos met brieven vinden, begrijpen ze waarom Scarlett het boek nooit heeft afgerond.
Wat vond ik ervan?:
Na haar scheiding moet Georgia helemaal overnieuw beginnen. Ze gaat terug naar huis naar Colorado, al snel ontmoet zij daar Noah Harrison. Hem is gevraagd de onvoltooide roman van haar overgrootmoeder af te schrijven. Maar Georgia is hier niet zo blij mee, zij vindt Noah maar arrogant en laat hem dit ook zeker weten. Hierdoor ben je vanaf het begin van het verhaal al meteen met een glimlach aan het lezen. Haar manier van haar mening geven, lekker ongezouten en dan de arrogante houding van Noah maken het prettig om te lezen. Met tegenzin gaat Georgia toch maar aan de slag met hem om het boek af te krijgen. Tijdens research vinden ze een doos vol brieven, na het ontrafelen van al deze brieven snapt ze waarom Scarlett haar laatste boek nooit heeft afgeschreven.
Ik was al een enorme fan van Yarros. Maar ook met dit verhaal weet ze me weer helemaal in te pakken. Van de ongezouten meningen die Georgia geeft, de arrogantie van Noah en het drama wat zich in de familie afspeelt. Yarros weet een goed beeld neer te zetten van elk personage of ze nu een belangrijke rol spelen of niet. Het past gewoonweg allemaal. Ik moet toegeven dat ik als lezer in het begin Noah ook echt een enorme hufter vond, maar naarmate het verhaal heeft hij mij het tegenovergestelde bewezen en ben ik hem gaan waarderen.
We lezen dit boek vanuit twee verhaallijnen, wat voor de lezer ook zeker een meerwaarde is. Hierdoor krijg je een geheel beeld en valt op het laatst ook alles op zijn plaats. De schrijfstijl bevalt me enorm, ook weer in dit boek. Ze weet de omgeving goed te beschrijven, de emoties neer te zetten en de personages echt een body te geven. Maar ook de diepgang die ze bepaalde momenten geeft, wauw. Ik was al fan van deze schrijfster, maar dat is door dit verhaal alleen maar meer geworden. Dit boek valt voor mij onder de categorie: deze moet je gelezen hebben!