Phineas’ feest – Sophie Tak

• 

Ik kreeg van Annemieke van Ambo Anthos een mail of ik mee wilde lezen in de online leesclub van ‘Phineas’ feest’ van Sophie Tak. Na het lezen van de flaptekst was ik toch wel benieuwd naar het boek. Ik wil de Uitgever dan ook bedanken voor het verzenden van het recensie-exemplaar.

Gegeven van het boek:

Titel: Phineas’ feest
Auteur: Sophie Tak
Uitgever: Ambo Anthos
Aantal pagina’s paperback: 336
ISBN: 9789026348044

Auteur:

Sophie Tak is Neerlandicus en docent Nederlands. In haar studietijd voerde ze de redactie over literair tijdschrift Moxi, waarin ze ook zelf verhalen en columns publiceerde. Ze schreef recensies voor Trouw en was redacteur van Vaktaal. Ze woont met haar gezin in Deventer.

Korte Samenvatting:

In Phineas’ feest van Sophie Tak, voor de lezers van Peter Buwalda en Jonathan Franzen, wordt de familie Ouwenaar geconfronteerd met de verloren zoon Johannes, die na twintig jaar afwezigheid opduikt op het kraamfeest van zijn neefje Phineas. Johannes is het zwarte schaap van de familie Ouwenaer. Met zijn grillige gedrag ontregelt hij het leven van zijn ouders en zussen. Als dan eindelijk die laatste druppel de emmer doet overlopen valt het gezin definitief uit elkaar. Vader Hilmar kiest voor een kluizenaarsbestaan, moeder Tanneke zakt weg in een depressie, Adelien stort zich op de wetenschap van het brein en Lea sticht een gezin dat almaar groter wordt. Johannes zelf lijkt van de aardbodem verdwenen. Tot hij na twintig jaar opduikt, vast van plan zijn opwachting te maken op het kraamfeest van zijn neefje Phineas. Het ophanden zijnde weerzien zet ieders zekerheden opnieuw op losse schroeven. Zou het mogelijk zijn nader tot elkaar te komen, of zijn de breuklijnen onherstelbaar? Phineas’ feest van Sophie Tak is een sprankelend debuut waarin de ontwrichtende gevolgen van geestesziekte op ingenieuze wijze invoelbaar worden gemaakt.

Wat vond ik ervan?:

Je leest dit verhaal vanuit verschillende perspectieven. Door de flashbacks die je aangereikt worden leer je de familie goed kennen. De personages komen goed tot hun recht in het verhaal. Je moet bij sommige een beetje door de buitenkant heen kijken wil je erachter komen hoe diegene nu echt is.

Een verhaal wat er voor zorgt dat ik geregeld met veel vragen zit. Maar dit wordt met en met helemaal uitgewerkt waardoor het een spetterend einde heeft.
Door het lezen krijg ik te maken met allerlei emoties, heel mooi wanneer ik dit ervaar tijdens het lezen.

De thema’s die verwerkt zijn komen allemaal goed tot hun recht. Ik vind het mooi dat Sophie Tak durft te schrijven over geestesziekte. Dit is toch wel een taboe, ook nog in het nu.

De cover van het boek spreekt mij in eerste instantie niet aan. Ik zou hem dan ook niet zo 1-2-3 in de boekhandel oppakken. Wel moet ik toegeven dat de kleurencombinatie mooi is. Na het lezen van het verhaal snap ik wel waarom er voor deze cover gekozen is.