Waar we gaan is nacht – Tracey Rose Peyton

Toen ik het persbericht van Uitgeverij Ambo|Anthos kreeg over deze roman was ik direct geïntrigeerd door de flaptekst. Ik wil de uitgeverij bedanken voor het recensie-exemplaar.

Gegevens van het boek:

Titel: Waar we gaan is nacht
Auteur: Tracy Rose Peyton
Uitgever: Ambo|Anthos
Aantal pagina´s: 352
ISBN: 9789026362262

Korte samenvatting:

Waar we gaan is nacht is de meeslepende historische debuutroman van Tracey Rose Peyton.
Texas, 1852. Zes vrouwen wonen en werken op een noodlijdende plantage. ’s Nachts glippen ze uit hun hut en komen met andere tot slaaf gemaakten in het bos bij elkaar. Hun eigenaren – die zij de Lucy’s noemen, naar Lucifer – hebben namelijk plannen om de plantage winstgevend te maken, die verregaande gevolgen voor hen hebben.
Nu staat elke vrouw voor de keuze of ze erbuiten blijft óf tegen de Lucy’s samenwerkt met de rest. Eén ding is zeker: als ontdekt wordt dat ze samenspannen, zijn ze hun leven niet langer zeker.

Wat vond ik ervan?:

In deze roman leven we mee met  zes vrouwen. Zij werken allemaal op dezelfde plantage en worden nauwlettend in de gaten gehouden door hun eigenaren. Ze hebben hun eigenaren ondergedompeld als ‘de Lucy’s’ afkomstig van Lucifer. Deze mensen hebben geen oog voor het welzijn van de zes vrouwen. Zij willen alleen dat deze goed werk verzetten en zorgen voor nazaten. Zodat de plantage nooit zonder werknemers zal zitten. De Lucy´s hebben er veel voor over om hun plantage weer winstgevend te maken.

Ieder vrouw wordt aan ons beschreven. De een is heel extrovert en de ander introvert. Ieder heeft zijn goed karakter eigenschappen en hiermee vormen ze een eenheid die er altijd voor elkander is. De vriendschap van deze vrouwen is heel mooi. Ook al zijn ze het niet altijd met elkaar eens, ze staan wel voor de ander klaar.
Ook krijgen we kleine beetjes te zien van de andere bewoners rondom deze zes vrouwen. Zo krijg je een goed beeld van hoe het er in die tijd aan toe ging.

Ik schrok soms van de hardheid van de mensen tegen deze vrouwen. Erg dat er zo werd omgegaan met ze in die tijd. Mooi om dan ook te zien dat er nu steeds meer gelijkheid is onder de mensheid.

Tracey Rose Peyton heeft een sterk debuut met deze roman geschreven.  De schrijfstijl is prettig waardoor je lekker door het verhaal heen kabbelt. Ze weet het je zo te brengen dat een goed beeld krijgt van de personages. Ze weet je nieuwsgierig te maken waardoor je alsmaar door wilt lezen. Dit debuut is me goed bevallen, ik zal deze auteur zeker in de gaten houden.